سرودِ پاییز

ترجمه‌ای از  Chanson d'automne  از پل ورلن

                                                                by Les Discrets

مویه‌های دوریازِ

ویولن‌‌های
    پاییز

دل‌ام را ریش می‌کنند

با رخوتی

   پرملال.

سینه‌گیر ست

و پریده‌رنگ وقت که

   ساعت می‌نوازد،

به یاد می‌آورم

روزهای گذشته را

   و می‌گریم؛

و کناره می‌گیرم

در بادِ نحسی

   که مرا می‌برَد

این‌جا و آن‌جا
مثالِ

   برگِ مرده.

Portrait by Eugène Anatole Carrière