برگردانی از The Light in the Weed (Mary Madison) از Ahab
و
او، به هفت سالِ حصر
هفت سالِ ترس
هفت سال مرگِ سفید
هفت سال شکِ پروار
به مسکنتِ طحلبستان
و به مرغزنِ دریاها
اراده‌اش به خلسه افتاد
به تمنایِ آرام
مری مدیسن ایستاد آن‌جا
گماری در دستان‌اش
و از آن دلوِ کهنه
تلخ‌‌آبی قدیم می‌کِشید
که روز را فتح کردیم اما
از دست رفته هم‌سرِ ناخدا
مری آسیمه گرفت در یأس
دل سوخته دل زده
پس بپایید، ای دریامردانِ دل‌آور
بنگرید، سوزِ آن نورِ تابان را
که به وقتِ اندوهِ دریا -
ازبرای مرد و بانو، موجی
به‌پاست
 |
| Will Barnet - Woman and the Sea |
بنگرید، سوزِ آن نورِ تابان را
پاسخحذفبهترین ترجمه از بدترین آهنگ آلبوم! اگرچه همونطور که گفتی ایهب همیشه خوب تموم میکنه.
پاسخحذفسلیقه ت کژه آرمین! ;)
حذفو همیشه موج داره.
یک تحریف شاعرانه در بردگرداندن دو کلمه ی آخر. متعهد به خود آهنگ
پاسخحذفاشتباه و (نا)اشتباه؛ خوبیِ ترجمه ی لیریک همینه، بهانه زیاده :)
حذفطرفه این که اگه داستان رو خونده باشین، نصفِ بیش ترِ این برگردان به کلی غلطه! (از مصایبِ ترجمه ی درون-ماندگار)
پاسخحذفبخوان مرا بوریای زمستان
به دریا آوارگان گلن کریگ
آماده دیدار با طوفانی عظیم
آنگاه که دلهای دلیر انباشته گردند به خروشان اقیانوس
هنوز آرام بود و سیاهی چرک و روغنی
دربرابر سرخی شاهانه آسمان
ربعی از آسمان-
خمی کبیر از خونین‌سرخ اخگر
خدایی یا آدم به فراموشی
در حصار اخشیجان خشمگین
خورشید، ماهی کامل
پژمرده و بیرنگ
پدیدار از برای ستیغِ
ابر سیاه چون حبابی سرخ
دریا تماماً طوفانی بود و خروشان
بسوی ابرهایی بی کران از غبار
چون کف و دانستم
که طوفان میخروشد بر ما
هیچ کس هیچ فریاد تندری نشنید
غریو طوفان خاموش کرده بود هر بانگی و هر زنگی را
در جنگ دو نیم کردن قایقهایمان
و حافظه‌ام به خاطر میاورد جزیره‌‌ای را به دوردست
(بر ما باد شفقت خدا)
ارتباط سطرها میتونه بهتر باشه، اگرچه شخصاً در مورد لیریک با یکای شعریت در سطر موافق ترم.
حذفدست مریزاد
منظورت رو نگرفتم. خخخخ ؛-)
حذف